Kryterium: „Potencjał rynkowy inwestycji” zdefiniowane jest poprzez zestaw pytań pomocniczych. Kryterium uznaje się za spełnione, jeżeli odpowiedź na wszystkie pytania cząstkowe będzie pozytywna (wartość logiczna „TAK” lub „NIE DOTYCZY” - w przypadku pytania pomocniczego (cząstkowego) nr 1).
Pytanie nr 1 brzmi następująco:
1. Czy pomoc nie jest przeznaczona na technologię stanowiącą ustaloną, dochodową praktykę handlową w całej Unii? (dotyczy pomocy udzielanej na podstawie art. 47 Rozporządzenia Komisji (UE) 651/2014)?
Wobec powyższego, w przypadku wskazanej w pytaniu inwestycji zakładającej ograniczenie wytwarzania odpadów, należy rozpatrzyć dwie możliwości jej realizacji.
W pierwszym przypadku, jeżeli inwestycja będzie finansowana pomocą publiczną na podstawie art. 47 Rozporządzenia Komisji (UE) Nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187/1 z 26.06.2014 r., z późn. zm.), projekt obligatoryjnie musi spełnić kryterium w zakresie ww. pytania cząstkowego.
Zgodnie z definicją kryterium: „(…) w zakresie ww. pytania pomocniczego uznaje się za spełnione, jeżeli projekt nie dotyczy działań, które są już szeroko rozpowszechnione w Unii Europejskiej i które okazały się opłacalne. (…)”. Wobec czego zaplanowana inwestycja, zakładająca ograniczenie wytwarzania odpadów, nie może być szeroko rozpowszechniona i opłacalna. Biorąc pod uwagę, że projekt finansowany będzie na podstawie dotacji, wnioskodawca musi podjąć wysiłek zaprojektowania inwestycji, która wykracza poza znane i stosowane rozwiązania. Wszelkie znane i opłacalne rozwiązania można wdrażać przy pomocy pożyczek inwestycyjnych, ponieważ takie inwestycje są bezpieczne pod względem finansowym i opłacalne.
Druga część definicji kryterium jako metody znanej i od lat stosowanej wskazuje się przykład dotyczący recyklingu: „(…) Jako przykład technologii szeroko rozpowszechnionych w UE i opłacalnych Komisja Europejska podaje recykling papieru, szkła oraz metali. (…)”. Fragment ten dotyczy wskazania jedynie przykładu, co możemy rozumieć przez technologie znane i opłacalne. Jednocześnie należy zauważyć, że znany i opłacalny nie musi być tylko recykling odpadu, bowiem mogą istnieć inne technologie znane i opłacalne, zakładające ograniczenie wytwarzania odpadów i taka technologia również nie może uzyskać wówczas wsparcia.
W dalszej części definicji kryterium wskazano: „(…) z technologicznego punktu widzenia inwestycja powinna prowadzić do wyższej zdolności do recyklingu lub wyższej jakości materiałów z recyklingu w porównaniu z normalną praktyką.”
Powyższy zapis ma funkcję doprecyzowania, że recykling jest inwestycją dopuszczalną pod warunkiem, że zastosowane rozwiązanie wykracza poza to co znane i stosowane, wówczas wnioskodawca musi wykazać, że zaplanowane rozwiązanie cechuje się wyższą zdolnością do recyklingu lub wyższą jakością materiałów z recyklingu w porównaniu z normalną praktyką. Nie należy tej części zdania interpretować w oderwaniu od całości zapisów.
W drugim przypadku, jaki należy rozpatrzyć, to dofinansowanie zaplanowanej inwestycji w ramach pomocy de mimis. W przypadku, jeżeli cały projekt będzie finansowany na podstawie Rozporządzenie Komisji (UE) Nr 2023/2831 z dnia 13 grudnia 2023 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 2023/2831 z 15.12.2023 r.), wówczas pytanie: „Czy pomoc nie jest przeznaczona na technologię stanowiącą ustaloną, dochodową praktykę handlową w całej Unii? (dotyczy pomocy udzielanej na podstawie art. 47 Rozporządzenia Komisji (UE) 651/2014)?” nie dotyczy danego projektu. Zgodnie z opisem znaczenia kryterium „Kryterium uznaje się za spełnione, jeżeli odpowiedź na wszystkie pytania cząstkowe będzie pozytywna (wartość logiczna „TAK” lub „NIE DOTYCZY” - w przypadku pytania pomocniczego (cząstkowego) nr 1).”
Biorąc pod uwagę powyższe, projekt dotyczący ograniczenia wytwarzania odpadów może kwalifikować się do wsparcia.